Ο ψευδάργυρος ανήκει στα απαραίτητα ιχνοστοιχεία για την επιβίωση του ανθρώπινου οργανισμού.

Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Φλάμπουρο Λουτρακίου, 20300, Τ. 27440 23768, 6944280764  www.gelis.gr   www.pharmagel.gr   pharmage@otenet.gr ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Συμπληρωματική Ιατρική, Κλινική Φαρμακολογία, Ιατρική Διατροφολογία

Αικατερίνη Γκέλη  Ιατρός,  Ακτινοδιαγνώστρια  με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Ιατρική Διατροφολογία, Ακτινοδιαγνωστική και  Υπερηχογραφική Διαγνωστική Περιβαλλοντική Ιατρική,  Συμπληρωματική Ιατρική Διεύθυνση Ιατρείου: Παπαληγούρα 16, Άσσος  Κορινθίας, Τηλ. 2741087758, 6944644820  email:kgkeli@hotmail.com

Γιαυτό η λήψη μικρών ποσοτήτων ψευδαργύρου  είναι απαραίτητη για την επιβίωση του ανθρώπου.

Η Συνιστώμενη Ημερήσια Δόση [ΣΗΔ] του ψευδαργύρου για τους άνδρες  είναι  11 mg/ημερησίως και  8 mg/ημερησίως για τις γυναίκες [1].

Στα βρέφη συνιστώνται μικρότερες δόσεις ψευδαργύρου  (2–3 mg/ημερησίως) και στα παιδιά  (5–9 mg/ημερησίως) , λόγω του μέσου κατώτερου βάρους τους [1].

Αυτή είναι σημαντικά κάτω της LD₅₀τιμής, η οποία έχει υπολογιστεί ότι είναι  27g ψευδαργύρου/ημερησίως, βάσει της σύγκρισης με ισοδύναμες μελέτες σε επίμυες και ποντίκια [2].

Γενικά όμως η πρόσληψη μιας τόσο μεγάλης δόσης είναι απίθανη, διότι περίπου  225–400 mg έχουν καθοριστεί ως εμετική δόση [3].


H λήψη μεγάλων ποσοτήτων ψευδαργύρου, πέραν των 50mg ημερησίως για περίοδο 6-8 εβδομάδων  μπορεί να επηρεάσει τη βιοδιαθεσιμότητα του χαλκού.  Η λήψη μεγάλων δόσεων ψευδαργύρου προκαλεί τη σύνθεση της μεταλλοθειονεΐνης (μεταλλοπρωτεΐνη που συνδέεται με τον χαλκό).

Η μεταλλοθειονεΐνη παγιδεύει τον χαλκό μέσα στα κύτταρα του εντέρου και παρεμποδίζει τη συστηματική του απορρόφηση [4].

Οι μεταλλοθειονεΐνες  είναι μια οικογένεια  μικρών πρωτεϊνών , πλουσίων σε κυστεΐνη που παίζουν ρόλο στην αποτοξίνωση από μέταλλα, προστατεύουν από το οξειδωτικό στρες κα συμμετέχουν στην ομοιοστασία του ψευδαργύρου και του χαλκού [5].

Η έλλειψη χαλκού είναι  σπάνια αιτία σιδηροβλαστικής αναιμίας και ουδετεροπενίας, που δεν την υποψιάζεται κανείς κλινικά, στην αρχή.  Η μορφολογία των ευρημάτων του μυελού των οστών, ενώ δεν είναι παθογνωμονική, είναι επαρκώς χαρακτηριστική για να σκεφτεί κανείς τη  διάγνωση που επιβεβαιώνεται με περαιτέρω εξετάσεις.

Μεταξύ των αιτίων της έλλειψης χαλκού είναι η υπερβολική χρήση και για μακρύ χρονικό διάστημα ψευδαργύρου [6] και  η μακροχρόνια παρεντερική σίτιση ασθενών [7].

Η καθημερινή λήψη ψευδαργύρου σε δόση κάτω των 40mg  δεν επηρεάζει την απορρόφηση του χαλκού, ενώ από άλλη πλευρά, η λήψη υψηλών ποσοτήτων χαλκού δεν επηρεάζει την απορρόφηση του ψευδαργύρου.

Από τις μορφές του ψευδαργύρου που κυκλοφορούν ως συμπληρώματα διατροφής ο πικολινικός ψευδάργυρος είναι η πιο ευαπορρόφητη μορφή ψευδαργύρου, του οποίου η απορροφητικότητα από το έντερο αυξάνει όταν χορηγείται ταυτόχρονα με βιταμίνη C.

To Ζincobell είναι κάψουλες Πικολινικού Ψευδαργύρου (10mg) και βιταμίνης C (119mg), που χορηγείται σε δόση 10-40mg ημερησίως, όταν υπάρχει έλλειψη ή ανεπάρκεια ψευδαργύρου.

Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση

1. Trumbo P, Yates AA, Schlicker S, Poos M. Dietary reference intakes: vitamin A, vitamin K, arsenic, boron, chromium, copper, iodine, iron, manganese, molybdenum, nickel, silicon, vanadium, and zinc. J. Am. Diet. Assoc.2001;101:294–301. [PubMed]

2.Toxicological Profile for Zinc.Agency for Toxic Substances and Disease Registry Division of Toxicology and Environmental Medicine; Atlanta, GA, USA: 2005.

3. Brown MA, Thom JV, Orth GL, Cova P, Juarez J. Food poisoning involving zinc contamination. Arch. Environ. Health. 1964;8:657–660. [PubMed]

4. King JC, Cousins RJ. Zinc. In: Shils ME, Shike M, Ross AC, Caballero B, Cousins RJ, eds. Modern Nutrition in Health and Disease. 10th ed. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins; 2006:271-285.

5. Sutherland DE1, Stillman MJ. Challenging conventional wisdom: single domain metallothioneins. Metallomics. 2014 Apr;6(4):702-28.

6. Willis MS1, Monaghan SA, Miller ML, McKenna RW, Perkins WD, Levinson BS, Bhushan V, Kroft SH. Zinc-induced copper deficiency: a report of three cases initially recognized on bone marrow examination. Am J Clin Pathol. 2005 Jan;123(1):125-31.

7. Tamura H1, Hirose S, Watanabe O, Arai K, Murakawa M, Matsumura O, Isoda K. Anemia and neutropenia due to copper deficiency in enteral nutrition. JPEN J Parenter Enteral Nutr. 1994 Mar-Apr;18(2):185-9.

Σημείωση:Το παρόν επιστημονικό άρθρο γράφτηκε για λόγους ενημέρωσης των ιατρών και των λοιπών επιστημόνων υγείας και δεν αποτελεί  μέσο διάγνωσης ή αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε αποτελεί ιατρική συμβουλή για ασθενείς, από τον συγγραφέα ή τους συγγραφείς του άρθρου.

Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.

Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από  τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση,  παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας 

Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.